مقدمه: با شیوع روز افزون دیابت کودکان و فشارهای روانی ناشی از آن توجه به این بیماران به یک اولویت بهداشتی در دنیا تبدیل شده است. پریشانی روان شناختی از مشکلات این بیماران است که ابعاد مختلف زندگی آنان را تحت تأثیر قرار می دهد. به نظر می رسد تحمل پریشانی روان شناختی بتواند بر مشکلات روان شناختی این بیماران تأثیرگذار باشد. لذا مطالعۀ حاضر با هدف تعیین ارتباط پریشانی روان شناختی و تحمل پریشانی روان شناختی در کودکان مبتلا به دیابت انجام شد. روش ها: این یک مطالعۀ مقطعی است. نمونه ها شامل200 کودک مبتلا به دیابت مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) شهر زاهدان و دارای معیارهای ورود بود. ابزار گرداوری داده ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های پریشانی روان شناختی کسلر و تحمل پریشانی Gaher بود که به روش مصاحبه با کودک تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS  نسخۀ 27 و با استفاده از شاخص های توصیفی (میانگین، انحراف معیار، درصد) و آمار استنباطی (ضرایب همبستگی خطی پیرسن) تحلیل شدند. یافته ها: از کل افراد مورد مطالعه % 6/52  دختر و  %4/47 پسر بودند. میانگین زمان ابتلا در افراد 6/22 ماه بود. بین پریشانی روان شناختی و تحمل پریشانی روان شناختی ارتباط معنادار و معکوس مشاهده شد (65/0 - =r، 001/0 >P). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد هرچه تحمل پریشانی روان شناختی بالاتر باشد کودک پریشانی کمتری را تجربه می کند. بنابراین به نظر می رسد برای برخورداری از سلامت روان بالاتر در این کودکان باید به ارتقا تحمل پریشانی آنان توجه کرد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته روان شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت بر بهزیستی روان شناختی و پریشانی روان شناختی دانش آموزان دختر متوسطه دوم انجام گرفته است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون از طریق گروه گواه و گروه آزمایش بوده است. برای جمع آوری داده نیز از پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-1397 بوده که تعداد 30 دانش آموز دختر متوسطه دوم با روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش بسته روان شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت را طی سه ماه در 12 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند. تحلیل داده ها به شیوه تحلیل واریانس توسط نرم افزار آماری SPSS23 انجام گرفته است. نتایج نشان داد که بسته روان شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت بر بهزیستی روان شناختی و پریشانی روان شناختی دانش آموزان دختر متوسطه دوم تاثیر معناداری داشته است(p<0/001) و منجر به بهبود بهزیستی روان شناختی و کاهش پریشانی روان شناختی آنها شده است. بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که بسته روان شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت با بهره گیری از فنونی همانند کاربرد تکنیک های ذهنی، مشاهده خود به عنوان زمینه، تکنیک های گسلش شناختی، تصریح ارزش ها و عمل متعهدانه می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود بهزیستی روان شناختی و کاهش پریشانی روان شناختی دانش آموزان به کار برده شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه حرفه پرستاری با شرایط سخت و استرس زا و برخی پیامدهای روان شناختی همراه است. همچنین یکی از مهمترین پتانسیل های سلامت که در مبانی نظری و پژوهشی توصیف شده است، حس انسجام است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استرس ادراک شده بر پریشانی روان شناختی و بهزیستی روان شناختی با نقش میانجی حس انسجام در پرستاران انجام شد. روش کار پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی پرستاران مشغول به کار در بیمارستان ها و مراکز درمانی شهر تهران بودند. در این مطالعه، 200 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارتند از: مقیاس تنش ادراک شده کوهن (1983)، پرسشنامه پریشانی روان شناختی کسلر (2003)، مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (1989)، مقیاس حس انسجام آنتونووسکی (1993). برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون، مدل یابی معادلات ساختاری و از نرافزار SPSS نسخه 23 وAMOS نسخه 23 استفاده شد. یافته ها نتایج یافته ها نشان از برازش مدل مورد نظر است. به علاوه نتایج به دست آمده حاکی از اثر مستقیم، مثبت و معنادار بین استرس ادراک شده با پریشانی روان شناختی (556/5=T؛ 001/0>P؛ 385/0=β, )، همچنین اثر مستقیم، منفی و معنادار بین استرس ادراک شده با بهزیستی روان شناختی (407/3-=T؛ 001/0>P؛ 173/0-=β, ) است. افزون بر این حس انسجام در رابطه بین استرس ادراک شده با پریشانی روان شناختی و بهزیستی روان شناختی نقش میانجی داشت. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان از اهمیت نقش میانجی حس انسجام در رابطه بین استرس ادراک شده با پریشانی روان شناختی و بهزیستی روان شناختی است. به عبارت دیگر حس انسجام به عنوان پتانسیل سلامت، در یک محیط کاری پر استرس عمل می کند؛ بنابراین طراحی مداخلات مبتنی بر این مولفه ضروری است، زیرا احتمالا می تواند به طور قابل توجهی کارکردهای جسمانی و روان شناختی فرد را در یک محیط کاری پر استرس تغییر دهد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تاب آوری و بهزیستی روان شناختی ورزشکاران رشته های انفرادی با نقش میانجی استرس ادراک شده بود. جامعه آماری این پژوهش را ورزشکاران زن رشته های ورزشی تکواندو و کاراته در سطح قهرمانی و سطح تیم های ملی و عنوان داران کشوری در مقاطع جوانان و نوجوانان تشکیل می دادند. تعداد نمونه 594 نفر و روش نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای بود. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (2002) پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن (1983) و پرسشنامه تاب آوری کانر- دیویدسون (2003) بود. برای تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد رابطه مثبت معناداری بین تاب آوری و استرس ادراک شده با بهزیستی روان شناختی و همچنین بین استرس ادراک شده و تاب آوری وجود داشت(مقدار T-Value بیشتر از 96/1 می باشد). با توجه به این یافته ها، لازم است مربیان و ورزشکاران به نقش تاب آوری در ابعاد گوناگون شخصیت ورزشکاران در ارتقای سلامت روانشناختی و عملکرد ورزشی توجه بیشتری داشته باشند.

زمینه و هدف: پریشانی روان شناختی، اصطلاحی کلی برای توصیف احساسات یا هیجانات ناخوشایندی است که با مجموعه ای از علائم بیماری روانی مانند باورهای فراشناختی بروز می کند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری رابطهٔ باورهای فراشناختی با پریشانی روان شناختی با نقش میانجی بهزیستی روان شناختی در مددجویان مرد زندانی انجام شد. روش بررسی: مطالعهٔ حاضر به روش همبستگی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی زندانیان مرد اردوگاه حرفه آموزی و کاردرمانی شهرستان چناران واقع در استان خراسان رضوی در سال 1399 به تعداد 2700 نفر تشکیل دادند. از این بین، 350 نفر با استفاده از نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به فرم کوتاه پرسش نامهٔ فراشناخت (ولز و کارترایت هاتون، 1997) و پرسش نامهٔ افسردگی، اضطراب، استرس (لاویبوند و لاویبوند، 1995) و فرم کوتاه مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (ریف، 1989) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزارهای آماری SPSS نسخهٔ 25 و Amos نسخهٔ 24 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها در این پژوهش 0٫05 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد، ضرایب مسیر مستقیم بین باورهای فراشناختی بر بهزیستی روان شناختی منفی و معنادار (0٫002=p، 0٫273-=ß) و بر پریشانی روان شناختی مثبت و معنادار است (0٫001=p، 0٫300=ß)؛ همچنین ضریب مستقیم بهزیستی روان شناختی بر پریشانی روان شناختی منفی و معنادار است (0٫002=p، 0٫504-=ß). ضریب اثر غیرمستقیم باورهای فراشناختی بر پریشانی روان شناختی نیز مثبت و معنادار است (0٫001=p، 0٫138=ß). شاخص های نکویی برازش مدل مشخص کرد، بهزیستی روان شناختی رابطهٔ باورهای فراشناختی و پریشانی روان شناختی را میانجیگری می کند (0٫95=CFI، 0٫06=RMSEA). نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش می توان گفت، بهزیستی روان شناختی، روابط ساختاری باورهای فراشناختی را با پریشانی روان شناختی میانجیگری می کند.

سابقه و هدف: معمولاً کمردرد مزمن با پریشانی روان شناختی، اجتماعی، هیجانی و معنوی همراه است. ازطرفی استفاده از درمان های روان شناختی جزء خطوط جدید درمانی قرار گرفته اند؛ بنابراین مطالعه ی حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر پریشانی روان­شناختی و معنوی در زنان با کمردرد مزمن انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه­ی پژوهش حاضر، شامل تمامی زنان مبتلابه کمردرد مزمن مراجعه­کننده به کلینیک­های فوق تخصصی درد بیمارستان­های رضوی و امام رضا(ع) شهر مشهد در سال 1402 بودند، که 20 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه (10 نفر آزمایش و 10 نفر گروه کنترل) جای داده شدند. گروه آزمایش در ده جلسه ی حضوری 90دقیقه ای در مدت ده هفته، تحت مداخله قرار گرفت و گروه گواه مداخله ی معمولی را دریافت نمود. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه های پریشانی روان­شناختی کسلر و همکاران (2002) و پریشانی معنوی کو و همکاران (2010) بودند. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ی 24 و آزمون تحلیل کواریانس چند متغیّره و تک متغیّره انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین پریشانی روان­شناختی و پریشانی معنوی دو گروه آزمایش و کنترل، تفاوت معنی داری وجود دارد؛ به طوری که درمان شناختی-رفتاری مؤثر بوده و موجب کاهش پریشانی روان­شناختی و پریشانی معنوی زنان با کمردرد مزمن شده است (05/0>P). نتیجه گیری: براساس نتایج می توان گفت که متخصصان حوزه ی سلامت، می توانند نتایج این مطالعه را در طراحی مداخلات روان شناختی، بسته های آموزشی و نیز برگزاری کارگاه مد نظر قرار دهند. همچنین از درمان شناختی-رفتاری می توان به عنوان روش درمانی مکمّل در کنار درمان های پزشکی، درراستای بهبود پریشانی روان­شناختی و معنوی زنان با کمردرد مزمن استفاده نمود.

1پژوهش حاضر با هدف نقش واسطه ای انعطاف پذیری روان شناختی در رابطه ی بین طرح واره های ناسازگار اولیه با پریشانی روان شناختی صورت پذیرفت. این پژوهش توصیفی- همبستگی و به روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه ی این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی مرکز آموزش عالی پلدختر در سال تحصیلی 1400-1399 بود. حجم نمونه آماری بر اساس قاعده سرانگشتی کلاین برابر 230 نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری در دسترس و با پرسشنامه آنلاین انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های طرح واره یانگ، پرسشنامه ی انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال و پرسشنامه ی ارزیابی پریشانی روان شناختی کسلر و همکاران استفاده شد. تحلیل داده ها به روش آماری مدل معادلات ساختاری انجام شد و برای بررسی نقش واسطه ای متغیرها از آزمون بوت استراپ استفاده شد. نتایج نشان داد طرح واره های ناسازگار بر پریشانی روان شناختی تأثیر مستقیم (01/0>P) و به واسطه ی انعطاف پذیری روان شناختی تأثیر غیرمستقیم دارد (01/0> P). بر اساس نتایج، مدل پژوهش از برازش مطلوب برخوردار است. با کاهش طرح واره های ناسازگار اولیه می توان به دانشجویان کمک کرد تا انعطاف پذیری روان شناختی بیشتری داشته باشند که نتیجه ی آن می تواند غلبه بر مسائل و مشکلات تحصیلی و کاهش پریشانی روان شناختی باشد.

مقدمه: ناباروری، آسیب های روان شناختی و هیجانی فراوانی برای زنان نابارو ایجاد می کند که ضروری است با بکارگیری درمان های روان شناختی مناسب نسبت به کاهش این آسیب ها اقدام شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر فرسودگی زناشویی و پریشانی روان شناختی زنان نابارور انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان نابارور شهر تهران در سال 1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 زن نابارور با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (15 زن در گروه آزمایش و 15 زن در گروه گواه). گروه آزمایش کیفیت زندگی درمانی (فریش، 2006) را طی دو ماه در 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی زناشویی (پاینز، 1996) و پرسشنامه پریشانی روان شناختی (کسلر و همکاران، 2002) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که کیفیت زندگی درمانی بر فرسودگی زناشویی و پریشانی روان شناختی زنان نابارور تأثیر معنادار داشته(001/0 p<) و توانسته منجر به کاهش فرسودگی زناشویی و پریشانی روان شناختی زنان نابارور شود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که کیفیت زندگی درمانی با بهره گیری از فنونی همانند توجه به ارزش ها و زندگی معنوی، بهداشت و سلامت جسمی، بازی و تفریح، عشق و بهبود رابطه با دوستان، فرزندان، اقوام و بستگان و همسر می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش فرسودگی زناشویی و پریشانی روان شناختی زنان نابارور مورد استفاده قرار گیرد.